Królik - idealny prezent pod choinkę

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, więc wszyscy gorączkowo myślą o tym, co kupić bliskim pod choinkę. Głowią się zwłaszcza nad prezentami dla dzieci, bo wybór jest ogromny, a czasu coraz mniej. Zabawka, książka, a może zwierzątko? Na przykład śliczny, puszysty króliczek, który tak słodko rusza noskiem? Można go kupić w sklepie zoologicznym i przynieść do domu z całą wyprawką. Nie zastanawiaj się dłużej! Spraw swojemu dziecku radość i sprezentuj mu rozkosznego króliczka!

Rili? Królik to nie zabawka. Królik, kot, pies, szczur czy jakiekolwiek inne zwierzę (i tu głosem Cezarego Pazury: „żubr, bóbr, kur*a łoś, lis, wilk, kuna, wydra, ryjówka, zając...”) żyje nie po to, żeby służyć komuś za rozrywkę. Chcesz w tym celu dać dziecku zwierzątko? Pomyśl o pluszaku. Też ładny, a do tego można go tulić do woli, głaskać i nosić na rękach.

Królik nie lubi podnoszenia. Jeśli trzeba, należy robić to umiejętnie, łapiąc go jedną ręką pod dupkę. I z przykucu, a nie z pozycji pochylonej, żeby podnieść go na wysokość – według królika – paru pięter. Źle trzymany, będzie się wyrywał, wierzgał i kopał. Może podrapać albo ugryźć, może się też wyszarpnąć, spaść, potłuc albo połamać. Może w ogóle nie lubić głaskania i capnąć zębami przy próbie zbliżenia ręki. Może atakować przy sprzątaniu klatki. Czy dalej wydaje się taki idealny dla dziecka?

Królik hałasuje. Przesuwa miski, szarpie druty klatki, rzuca paśnikiem, z rozpędu wskakuje do kuwety i rozrzuca żwirek. W najlepszym wypadku chrupie albo siorbie (jak u nas, kiedy pije z butelki o czwartej nad ranem). Najchętniej w nocy. W dzień śpi, a im późniejsza godzina, tym więcej ma energii. Co jest istotne, przestraszony lub rozzłoszczony królik tupie. Mocno i głośno. Tupnięcie brzmi jak trzask i potrafi zjeżyć włosy, kiedy huknie o północy. Czy dalej to dobry pomysł na mieszkańca dziecięcego pokoju?

Królik bałagani. W klatce rozstawia rzeczy po kątach, a potem przepycha je i wymyśla nowe aranżacje. Oczywiście, wena nachodzi go w nocy. Jeśli to królik z wolnego wybiegu, będzie ganiał po pokoju, skakał i robił drifty na panelach. Zeżre wszystko, co wpadnie mu do pyszczka. Rośliny, książki, listwy podłogowe i kable, obskubie nogi krzeseł i stolików, wyszarpie flaki z kanapy. Każdą rzecz sprawdzi zębami, bo a nuż da się ją pogryźć. Robi bajzel w klatce i poza klatką. Jeśli nie jest kuwetkowy, wszędzie sadzi bobki. Cztery razy w roku linieje i to tak, że można z niego wyczesać drugiego królika. Jeśli się go nie czesze, może zatkać się sierścią przy codziennym myciu, co grozi jego śmiercią. Piszesz się na życie pełne kłaków?

Niewykastrowany królik leje, gdzie popadnie. On nie oddaje moczu – on szcza jak obłąkany, jakby miał pęcherz połączony z innym, dużo większym zwierzęciem. Znaczy teren, zostawiając cuchnące ślady. Jeśli nie zauważy się ich od razu, zastygają w gęstą plamę. Sika po wszystkim, sika z półobrotu (nierzadko po człowieku czy innym zwierzaku). Niewykastrowany królik to dziurawy królik, a życie z nim to dramat. Czy chcesz, żeby w pokoju Twojego dziecka śmierdziało?

Królik kosztuje. Kastracja – ok. 250 zł. Badanie przed zabiegiem – ok. 80 zł. Do tego jednorazowy zakup wyprawki, regularne szczepienia i jedzenie. Jak nie karmimy kota whiskasami z 4% mięsa, tak nie kupujemy królikowi marketowej paszy „specjalnie dla gryzoni” (królik to nie gryzoń), pełnej kolorowych chrupek i totalnie bezwartościowej. Czy masz czas, żeby ogarnąć ten temat i nie karmić królika śmieciami? Będziesz pilnować, żeby miał pełne miski i paśnik?

Jeśli wiesz to wszystko, masz świadomość wydatków i obowiązków związanych z opieką nad królikiem, wiesz też, że jesteś w stanie kontrolować, czy Twoje dziecko dba o swoje zwierzątko tak, jak powinno – super. Polecam adopcję królika z fundacji, a nie zakup ze sklepu. Sklepowy królik najprawdopodobniej będzie chory i nieszczepiony, a do tego dużo młodszy, niż usłyszysz od sprzedawcy. Zbyt wcześnie odebrany matce.

Jeśli natomiast sporo rzeczy Cię zdziwiło, sądzisz, że to przesada i nie będzie tak źle, a jak będzie, to jakoś to będzie – daruj sobie i kup dziecku pluszaka. Zbyt wiele razy było tak źle, a nawet gorzej i świąteczne prezenty lądowały pod śmietnikiem, w kontenerze na szkło, w parku („poradzi sobie na wolności”) czy na ulicy. Ewentualnie były „litościwie” podrzucone pod drzwi klinik weterynaryjnych, zostawiane w windzie, na klatce schodowej, na chodniku... Daruj sobie, królik nie powinien cierpieć z powodu kaprysu dziecka i nieodpowiedzialności dorosłych.

Dawno nie wstawiałam tu notki innej niż książkowa, ale uważam ten temat za zbyt ważny, żeby go nie poruszyć. Zwłaszcza przed świętami.