"W zamknięciu" Kate Simants

 Niełatwo poukładać swoje życie, kiedy rozpada się z trzaskiem na setki kawałków. Kiedy nie wiadomo, komu można ufać. A co najgorsze, z pewnością nie można ufać samej sobie. Kiedy największy wróg mieszka w środku twojej głowy i musisz cały czas go kontrolować. Kiedy śnisz koszmary o miejscach, których nie masz prawa znać, o ludziach, których nie mogłaś poznać. A co, jeśli musisz zweryfikować wszystko, co do tej pory uważałaś za pewne?

Jak można przeczytać z tyłu okładki, to debiut literacki Kate Simants. Na temat swojej pierwszej książki autorka wybrała historię nastolatki, która za dnia jest normalną dziewczyną, a nocami zmienia się w potwora o imieniu Siggy. Tak w skrócie. Wraz z matką często się przeprowadzają, uciekając przed przeszłością. Zmieniają miejsca zamieszkania w strachu przed rozpoznaniem, a sprawy nie ułatwia im twarz Christine, niegdyś popularnej dziennikarki. Każdego wieczoru matka zamyka córkę w pokoju, uniemożliwiając jej wyjście. I skrzywdzenie kogoś. Znowu. Pewnego dnia Ellie budzi się ranna i zakrwawiona, a zamek w drzwiach jej pokoju jest wyłamany. Poturbowana jest także Christine. Nie od razu przyznaje, że jej rany to sprawka córki. Przerażenie 19-latki rośnie, gdy zdaje sobie sprawę, że zniknął jej chłopak Matt. Czy spotkało go to samo co Jodie? Przerażenie zmienia się w panikę obu kobiet, kiedy odkrywają, że zainteresował się nimi policjant, którego miały już okazję poznać.

Na fabułę składa się kilka elementów: wątek Ellie i Christine (i Siggy), zapisy z terapii Ellie („transkrypcje klinicznego nagrania dźwiękowego”) oraz rozdziały poświęcone Mae. Ostatnia postać to policjant, który dzieli z byłą żoną opiekę nad córką. Wraz z nową partnerką prowadzi sprawę Matta, a w międzyczasie przeżywa, że jego małej Miś dokuczają w szkole, bo ma egzotyczne rysy po ojcu. Powoli, powolutku odkrywa kolejne nici łączące tajemnicze zniknięcie chłopaka Ellie oraz niewyjaśnioną sprawę sprzed paru lat.

To jedna z tych książek, które szumnie reklamowano jako trzymające w napięciu, wciągające, niepokojące. To jedna z tych książek, które czytało mi się dobrze, ale żadnego niepokoju czy napięcia nie czułam. Może to kwestia obszernego wątku Mae, który – według niektórych – nic nie wnosi (poza zwiększaniem objętości)? Może historia jest opowiedziana nieco zbyt rozwlekle, a główna bohaterka dochodzi do prawdy baaardzo okrężną drogą? Nie wiem, moim zdaniem wszystko jest tu po coś, a całość brzmi sensownie. Po prostu „W zamknięciu” nie mroziło mi krwi w żyłach, nie zmusiło do zarwania nocy, nie odebrało tchu, kiedy wreszcie poznałam przyczynę problemów Ellie.

Ogólnie polecam, ale nie wszystkim. Jeśli należysz do ludzi, którzy lubią konkrety, a opisy wewnętrznych rozterek bohaterów skłaniają Cię do ziewania – daruj sobie tę książkę. Jeśli znudziło Cię np. „Na progu zła”, to ten tytuł też raczej Ci się nie spodoba. Jeśli natomiast dajesz szansę „grubaskom” z powolną akcją i masą treści, z której możesz się wiele nauczyć, sięgaj śmiało.

Za możliwość przeczytania egzemplarza bardzo dziękuję Wydawnictwu Muza.